Spektakl „Rejs. Historia” w reż. Radosława Stępnia, zaprezentowany przez Teatr Nowy z Poznania, otrzymał nagrodę główną 63. Rzeszowskich Spotkań Teatralnych – 4. Festiwalu Arcydzieł. Werdykt jury został ogłoszony w sobotę (25.10) wieczorem na zakończenie festiwalu.
W tym artykule
Festiwal dla miłośników teatru i literatury
Organizowane przez Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie nieprzerwanie od 1961 roku Rzeszowskie Spotkania Teatralne to jedne z najstarszych tego typu spotkań w Polsce. Są wydarzeniem, na które czekają miłośnicy teatru i klasyki literatury, którzy w tym czasie zjeżdżają do Rzeszowa z całej Polski.
W tym roku Spotkania po raz czwarty zorganizowane zostały w formie Festiwalu Arcydzieł. Na rzeszowskiej scenie zaprezentowały się teatry z Torunia, Warszawy, Słupska, Gliwic, Poznania, Zakopanego i Krakowa, które w ramach nurtu głównego pokazały siedem spektakli. Wzięły one udział w konkursie i zostały ocenione przez jury oraz dziennikarzy i publiczność.
Nagroda dla spektaklu z Poznania
Jury, w składzie: Juliusz Chrząstowski – aktor teatralny i filmowy; Tomasz Domagała – krytyk teatralny; Tomasz Miłkowski – krytyk teatralny i literacki; Justyna Szafran – aktorka i piosenkarka, wykonawczyni poezji śpiewanej i piosenki aktorskiej oraz reżyserka Małgorzata Warsicka, po obejrzeniu wszystkich przedstawień konkursowych przyznało nagrodę główną i statuetkę „Wanda” Teatrowi Nowemu im. Izabelli Cywińskiej w Poznaniu za spektakl „Rejs. Historia” w reż. Radosława Stępnia, powstały na kanwie kilku utworów Witolda Gombrowicza.
Jak czytamy w protokole, jurorzy nagrodzili „Rejs. Historia” „za poruszający spektakl, ukazujący dojrzewanie wewnętrzne bohatera, będące jednocześnie częścią procesu jego odchodzenia; także przedstawienie obraz/przemian Polski i jej obciążeń, trwania między dojrzałością a niedojrzałością, poszukiwania miejsca w powojennej Europie”.
Uhonorowanie aktorów
Jury przyznało także nagrody aktorskie dla: Mateusza Łasowskiego za rolę Łopachina w „Wiśniowym sadzie” w reż. Pawła Łysaka z Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hubnera w Warszawie i dla Artema Manuilova za rolę Firsa w tym samym przedstawieniu; dla Krzysztofa Szczepaniaka za rolę Józia w spektaklu „Ferdydurke” w reż. Mariusza Malca z Och-Teatru w Warszawie, dla Marii Seweryn za rolę Młodziakowej oraz dla Sebastiana Perdeka za rolę Miętusa w tym samym spektaklu oraz dla Jana Romanowskiego za rolę Witolda Gombrowicza (1983) i dla Mikołaja Grabowskiego za rolę Gombrowicza (1963) w spektaklu „Rejs. Historia”.
Uhonorowane przez jury nagrodą zespołową zostały również aktorki spektaklu „Niech no tylko zakwitną jabłonie” w reż. Wojciecha Kościelniaka z Nowego Teatru im. Witkacego w Słupsku „za pełne pasji, energii i stuprocentowej obecności aktorstwo, będące podstawą znakomicie opowiedzianej historii: tej przez małe h oraz tej – ważniejszej duchowej – zaklętej w portretującym rzeczywistość pejzażu miejsca i czasu”.
Doceniono reżyserię, scenografię i muzykę
Ponadto komisja konkursowa przyznała także nagrody za: reżyserię, scenografię i muzykę w poszczególnych spektaklach, a także kilka wyróżnień.
Z kolei publiczności najbardziej podobał się spektakl „Ferdydurke” w reżyserii Mariusza Malca, zaprezentowany przez warszawski Och-Teatr. Widzowie wskazali ten spektakl w głosowaniu.
Po kilku latach przerwy swojego zwycięzcę wybrało też jury dziennikarskie. Komisja w składzie: Agnieszka Lipska z Polskiej Agencji Prasowej, Adam Głaczyński – Polskie Radio Rzeszów, Andrzej Piątek „Dziennik teatralny”, Kinga Dereniowska – serwis Nowiny, Wit Hadło – portal toRzeszów.pl, Karolina Marciszewska – Radio Centrum Rzeszów, Katarzyna Bolec prowadząca swój blog „onarecenzuje”, Katarzyna Cetera – „Tarnowski Kurier Kulturalny uznali za najlepszy musical „Niech no tylko zakwitną jabłonie”.
Nagroda dziennikarzy za oryginalność
Dziennikarze nagrodzili spektakl: „Za przenikliwą refleksję na temat powtarzalności mechanizmów i kontekstów dziejowych. Wydobycie na nowo głębokich znaczeń i liryzmu z kompilacji tekstów prasowych i poetyckich. Oryginalną formę spektaklu i znakomitą aktorską realizację przywołującą istotę twórczości i osobowości Agnieszki Osieckiej”.
Ponadto jury dziennikarskie wyróżniło też zespół aktorski spektaklu „Ferdydurke” „za wybitne aktorstwo i trafne ożywienie dzieła Witolda Gombrowicza”.
