Papież Leon XIV powiedział w niedzielę podczas mszy w bazylice św. Jana na Lateranie w Rzymie, że licząca dwa tysiące lat historia Kościoła uczy, iż tylko z pokorą i cierpliwością można zbudować prawdziwą wspólnotę wiary, zdolną do szerzenia miłości.
W tym artykule
Papież odprawił mszę w rocznicę poświęcenia bazyliki w 324 roku. Świątynia ta jest katedrą biskupa Rzymu.
„Matka wszystkich Kościołów”
W homilii Leon XIV przypomniał, że aktu poświęcenia bazyliki laterańskiej dokonał papież Sylwester I, który w 313 roku przyznał chrześcijanom swobodę wyznawania swojej wiary i sprawowania kultu. Bazylikę Leon XIV nazwał „matką wszystkich Kościołów”, dodając, że jest ona czymś więcej niż tylko zabytkiem i pamiątką historyczną.
Jest znakiem żywego Kościoła
– podkreślił.
O fundamentach Kościoła
Następnie papież zachęcił wiernych do refleksji nad znaczeniem Kościoła i jego podstaw.
Przede wszystkim możemy pomyśleć o jej fundamentach. Ich znaczenie jest oczywiste, a pod pewnymi względami wręcz niepokojące. Gdyby bowiem ten, kto ją zbudował, nie drążył głęboko, aż do znalezienia wystarczająco solidnej podstawy, cała konstrukcja już dawno by runęła
– mówił Leon XIV.
Zaznaczył, że poprzednicy zapewnili katedrze solidne fundamenty, kopiąc głęboko i z trudem, zanim zaczęli wznosić mury.
Także i my, pracownicy żywego Kościoła, zanim będziemy mogli wznosić imponujące budowle, musimy drążyć w sobie i wokół siebie, aby usunąć wszelkie niestabilne materiały, które mogłyby uniemożliwić nam dotarcie do nieosłoniętej skały, Chrystusa
– podkreślił.
Apel o mądrość i cierpliwość
Papież przestrzegł przed ryzykiem przeciążenia słabych fundamentów i zaapelował:
Pracując z pełnym zaangażowaniem w służbie Królestwa Bożego, nie bądźmy pochopni i powierzchowni: kopmy głęboko, wolni od kryteriów świata, który zbyt często domaga się natychmiastowych rezultatów, ponieważ nie zna mądrości oczekiwania.
Na zakończenie Leon XIV przypomniał:
Licząca 2 tys. lat historia Kościoła uczy nas, że tylko z pokorą i cierpliwością można – z Bożą pomocą – zbudować prawdziwą wspólnotę wiary, zdolną do szerzenia miłości, wspierania misji, głoszenia, celebrowania i służenia magisterium apostolskiemu, którego ta świątynia jest pierwszą stolicą.
