Sanocka Kolekcja malarstwa polskiego XIX – Józef Jarema, cz. 2

Józef Jarema to jeden z najwybitniejszych polskich malarzy, członek grupy kapistów. Po zakończeniu działań wojennych nie wrócił do Polski, osiadł w Rzymie, gdzie razem z Enrico Prampolinim założył „Art Club” zrzeszający twórców awangardowych z innych krajów. W tym czasie ożenił się z Marią Sperling, razem podjęli w 1950 decyzję o przeprowadzce do Nicei. Tam założyli pracownię tkacką, w której projektowali i tworzyli tkaniny, makaty i dywany cechujące się abstrakcyjnymi wzorami.

Jarema był jednym z organizatorów Kongresu Sztuk Plastycznych, który miał miejsce w 1953 w Palermo. Początkowo malował pejzaże, martwe natury i portrety (w stylistyce koloryzmu), później, od 1948 roku – abstrakcje geometryczne. Po 1960 Józef Jarema przeprowadził się do Monachium, gdzie zmarł w 1974. W roku 1996 spadkobiercy malarza Carina i Christan Leprette z Paryża przekazali do zbiorów Muzeum Historycznego w Sanoku archiwum artysty, a także kolekcję jego obrazów, collages i gobelinów z lat 70., oraz wybór rysunków z lat 40.

O twórczości Józefa Jaremy i jej pracach znajdujących się w Muzeum Historycznym w Sanoku rozmawiają: historyk sztuki Wiesław Banach, twórca Galerii im. Marii i Franciszka Prochasków oraz red. Adam Głaczyński.

Fot. F. Kłęk