Lek stosowany u chorych na Alzheimera – memantyna – może sprzyjać poprawie społecznych umiejętności u części młodych osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, jak wynika z badania publikowanego w czasopiśmie „JAMA Network Open”.
W tym artykule
Zaburzenia ze spektrum autyzmu i rola glutaminianu
Zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD) występują u ponad 2 proc. wszystkich dzieci i charakteryzują się trudnościami w komunikacji oraz interakcjach społecznych. U części osób z ASD w mózgu występuje nieprawidłowy poziom neuroprzekaźnika glutaminianu, co stało się podstawą badań nad terapiami wpływającymi na jego stężenie.
Nowe badanie w Massachusetts General Hospital
Najnowsze, 12-tygodniowe badanie przeprowadzono wśród 42 pacjentów z ASD, sprawnych intelektualnie, w wieku 8–18 lat. Badanie ukończyły 33 osoby – 16 otrzymujących memantynę i 17 placebo. U 37 pacjentów z ASD i 16 osób z grupy kontrolnej wykonano badania obrazowe mózgu, koncentrując się na przedniej korze zakrętu obręczy, odpowiedzialnej za regulację zachowań społecznych i procesowanie emocji.
Efekty memantyny na kompetencje społeczne
U pacjentów stosujących memantynę odnotowano istotną poprawę w zakresie zachowań społecznych w porównaniu z grupą placebo. Reagujący pacjenci wykazywali poprawę kompetencji społecznych i zmniejszenie nasilenia objawów autyzmu, choć nadal występowały łagodniejsze symptomy ASD.
Bezpieczeństwo i skutki uboczne leku
Memantyna była ogólnie dobrze tolerowana. Niektóre osoby doświadczały łagodnych skutków ubocznych, takich jak bóle głowy.
Potencjalny wskaźnik skuteczności leczenia
Skuteczność memantyny różniła się w zależności od poziomu glutaminianu – lepiej reagowali pacjenci z jego wysokim stężeniem. Badacze sugerują, że pomiary glutaminianu w przedniej korze zakrętu obręczy mogą pomóc w identyfikacji pacjentów, którzy odniosą największe korzyści z terapii.
