W audycji „Ślady Pegaza” rozmawialiśmy z Grażyną Bochenek – autorką książki „San. Rzeka, która łączy, rzeka, która dzieli”. To opowieść o rzece jako granicy i punkcie styku, wehikule czasu prowadzącym przez historię ludzi, miejsc i pamięci. Tematem rozmowy były nie tylko kulisy powstawania książki, ale także refleksje nad pograniczem kultur, religii i narodów.
W tym artykule
Gość audycji – Grażyna Bochenek
W programie „Ślady Pegaza” gościliśmy Grażynę Bochenek – dziennikarkę radiową, filmoznawczynię, koordynatorkę festiwali filmowych i wydarzeń poświęconych kinu. Od kilku lat związana jest także ze Stowarzyszeniem Rajsze, które działa na rzecz upamiętnienia dawnych żydowskich mieszkańców Rzeszowa.
Książka o rzece i granicach – „San. Rzeka, która łączy, rzeka, która dzieli”
Rozmowa dotyczyła jej najnowszej publikacji – książki „San. Rzeka, która łączy, rzeka, która dzieli”. To nie tylko literacka podróż wzdłuż rzeki, ale też wyprawa w przeszłość – pełną złożonych losów i trudnych tematów. San staje się w niej symbolem – granicą, która dzieli, ale i łączy ludzi, narody, kultury, języki.
San jako wehikuł pamięci
Autorka traktuje San jak wehikuł czasu, który prowadzi przez historię miejsc i ludzi – zarówno w pamięci indywidualnej, jak i zbiorowej. To spojrzenie na przeszłość przez pryzmat różnych perspektyw i emocji, które kształtują także teraźniejszość.
Rzeka pogranicza – miejsce zderzeń i spotkań
W rozmowie pojawiły się refleksje na temat życia na pograniczu – przestrzeni, w której nic nie jest proste. To styk religii, języków, tożsamości, często obarczony trudną historią, ale też pełen potencjału spotkania i zrozumienia.
Rozmawia Adam Głaczyński.
