Artysta zmarł 19 listopada w wieku 92 lat – poinformowano na stronie filmpolski.pl.
Włodzimierz Musiał urodził się 27 września 1931 r. w Częstochowie. Zadebiutował na scenie 28 października 1951 r. w spektaklu „Jest drożyzna” w reż. Marty Janic w łódzkim Teatrze Lalek „Pinokio”.
W latach 1951-52 jako adept występował w Teatrze Lalek „Pinokio” w Łodzi. W latach 1952-56 oraz 1959-60 był aktorem Teatru im. A. Mickiewicza w Częstochowie. W latach 1956-59 pracował w zespole Teatru Zagłębia w Sosnowcu, a w sezonie 1960/61 w Teatrze Dolnośląskim w Jeleniej Górze. W latach 1961-67 występował w Teatrze Rozmaitości we Wrocławiu, a w latach 1967-75 w Teatrze Ziemi Opolskiej w Opolu. W latach 1975-77 był aktorem Teatru im. W. Bogusławskiego w Kaliszu.
Od 1977 r. Włodzimierz Musiał był związany z teatrami łódzkimi, w latach 1977-81 z Teatrem Powszechnym, a w latach 1981-86 był aktorem Teatru im. J. Tuwima (od roku 1983 funkcjonującego pod nazwą Teatr Studyjny’83). W latach 1987-90 był członkiem zespołu Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie.
W 1977 r. na XVII Kaliskich Spotkaniach Teatralnych otrzymał nagrodę za rolę Placka w spektaklu „Tato, tato sprawa się rypła”.
Widzowie zapamiętali go przede wszystkim, jako aktora filmowego, kreującego postacie drugoplanowe. Zasłynął rolą włamywacza „Szpuli” w filmie „Vabank” i „Vabank II, czyli riposta”. Artysta zagrał też m.in. w takich filmach, jak: „Kogel mogel”, „Magnat”, „Ga, ga. Chwała bohaterom”, „Mięso”, „Pułkownik Kwiatkowski”, „Kingsajz”, „Kroll” i „Ubu Król”.
Występował również w wielu popularnych serialach, m.in.: „W słońcu i w deszczu”, „Karierze Nikodema Dyzmy”, „Janie Serce”, „Królewskich snach”, „Przyłbicach i kapturach”, „Wiedźminie”, „13 posterunku 2” i trzecim odcinku „Dekalogu”.
Podczas całej swojej kariery zagrał ponad sto ról w serialach, spektaklach telewizyjnych i filmach fabularnych. Ostatnią rolę filmową zagrał w zrealizowanym w tym roku filmie „Prawda” w reż. Łukasza Karwowskiego (oczekuje na premierę). (PAP)
Fot. ilustracyjne
