Wystawa „Taranczewski i Jego Uczniowie”, (…) jest kolejną po wystawach „Czesław Rzepiński i Uczniowie”, czy „W kręgu pracowni profesora Stanisława Białogłowicza” prezentacją mającą za zadanie skonfrontowanie Mistrzów i ich Uczniów. Każda z nich uwidaczniała, w jakim stopniu osobowość i artystyczne preferencje profesorów miały wpływ na dalsze stylistyczne czy ideowe drogi i rozwój studentów wywodzących się z owych pracowni, a przede wszystkim ich dojrzałe twórcze postawy. Kolejnym ważnym aspektem tych wystaw było pokazanie jak trendy pierwszej połowy XX wieku w malarstwie i edukacji w Polsce kształtowały sylwetki następców wielkich mistrzów.

W wystawie uczestniczą wspaniali artyści żyjący, spośród których mieliśmy już możliwość oglądać w Rzeszowie: Adama Wsiołkowskiego, Leszka Misiaka, Piotra Kmiecia, Leszka Sobockiego, Teresę Kotkowską – Rzepecką; jak również artystów z naszego środowiska: Józefa Gazdę, Stanisława Białogłowicza, czy Emila Polita, który niestety w trakcie przygotowywania wystawy odszedł od nas.

Warto tu wspomnieć, że uczniami Wacława Taranczewskiego byli również nasi nieżyjący artyści Zygmunt Czyż, Janina Ożóg – Czarnowska i Irena Wojnicka – Markielowska.

Relacja Adama Głaczyńskiego.